Paul de Leeuw was zondagavond op tv bij De Beste Zangers. Ik heb gemengde gevoelens bij die man. Hij is erg ad rem, en hij heeft een paar mooie liedjes geschreven, maar hij balanceert voor mij erg op de grens van mis en raak.
Grenzen opzoeken is niet erg — sterker, dat is waar de mooiste dingen geboren worden. Dingen verbeelden die nog niet eerder verbeeld zijn, dat verrijkt ons, onze cultuur, onze kijk op de wereld. En dat hoeft niet alleen over mooie dingen te gaan, ook, of misschien wel juist dingen die pijn doen, die schuren, waar een taboe op rust, die kunnen ons inspireren tot de mooiste kunstwerken. Ik moet denken aan Five Little Pigs, een roman van Agatha Christie, waarin een zeer getalenteerde kunstschilder vermoord wordt. Zijn laatste schilderij draagt bij aan het oplossen van het mysterie, juist omdat hij zo fantastisch weet te verbeelden wat hij ziet.
Maar niet elk grensoverschrijdend werk is per se een kunstwerk. Soms is het naar en plat en vervelend. Je kunt erom lachen, misschien, maar dat maakt het nog niet goed. Juist bij humor zit de uitdaging in het opzoeken van de grenzen in de richting van de kwetsbaarheid, niet in de richting van het kwetsen. Kwetsen kan iedereen, kwetsbare zaken tastbaar maken is weinigen gegeven.
Geef een reactie