Mijn vader deed vandaag een dansje. Een wals. Hij is 88, maar nog behoorlijk goed ter been, en de activiteitencoördinator weet dat hij en zijn medebewoners dat heel leuk vinden. Ook mijn tante wist het nog, mijn vader kon heel goed dansen, hij was de perfecte danspartner, zei ze.
Het toeval wil dat ik bij het opruimen van het archief van mijn moeder ook het entreekaartje tegenkwam van het nieuwjaarsbal in Den Haag waar de vonk destijds is overgeslagen tussen mijn ouders, nu zo’n 65 jaar geleden. Ik vertelde dat aan mijn vader toen we later samen in de auto zaten, hij was aangenaam verrast. Al die jaren heeft mijn moeder dat kaartje bewaard, al die tijd heeft het met haar meegereisd.
Maar goed, het heeft dan ook aardig wat op zijn geweten.
Geef een reactie